YETKİLİLERE SORUYORUM: “KORONADAN ÖLMEYENLER DE YOKLUKTAN MI ÖLECEK?”

Ağır aksak yaşamımız, pandemi ile adeta kâbusa döndü.

Zaten çoğumuz hayata pamuk ipliği ile bağlanmış, bir ucundan tutunmaya çalışıyoruz.

Sokağa çıkma yasağı, iş yerlerinin kapatılması bizim gibi gün kazanıp, gün yiyen herkesi ortada bırakıverdi.

Dönüp arkamıza bakınca, ne Devlet, ne de Belediyeler ne acı ki ortada yok.

Hayırsever olarak bildiklerimiz bile yok olmuşlar.

Birkaç aileye yardımcı olmak için telefona sarıldım.

Valilik, Kaymakamlık, Belediye, Polis…

Aramadık yer kalmadı.

Sonuç; sıfır!

Çaldığım hiç bir kapıdan, bırakın olumlu bir yanıt almayı, cevap verecek bir yetkili bile bulamadım.

Şimdi soruyorum;

Bu paralar, yardım paketleri kimlere gidiyor?

Biz ticaret yapanlar ve günlük kazancı olanlar için nasıl bir kalkınma planı düşünülüyor?

“Koronavirüs” dediniz, “Evde kalın evde hayat var” dediniz ama, artık evdeki oksijende bitmek üzere…

Hayatta kalmamızı sağlayabilecek bir kurum ve kuruluş varsa BUYURUN BEN BURADAYIM!

Ve vaatleri yerine getirmenizi bekliyorum!

Sibel KAVÇİN

Genel Yayın Yönetmeni