Kendimi bildim bileli dilimize yapışmış bir laf, “Ah, nerede o eski bayramlar?”
Büyüklerimiz söylerdi hiç aksatmadan her yıl…
Sonra biz söylemeye başladık…
Biz söylemeye başladığımızda, biraz daha yetişkindik.
Şimdi, anaokulu seviyesinde çocuklar bile söylüyor.
Nasıl söylemesin garip?
Sokağa çıkma yasağında bayram kutluyor.
İki Milli, bir Dini bayram evde hapis.
Üstelik, ev halkının bile elini öpmek yasak, harçlık almak yasak, paraya da mikrop bulaşıyor.
Hiç birimizin görmediği bir süreci yaşıyorlar.
Umarım insanlık bir daha böyle bir süreci yaşamaz.
Bizim bacak kadar çocuklar bile, hiç değilse hatırladıkları yılda iki bayramı bile özler oldu.
Belki bugün kendi iyilikleri için olduğunu göremiyorlar.
Büyükler bile anlamakta zorlanıyor gerçi.
Bu şartlarda, hepinizin bayramını candan ve uzaktan kutluyorum…
Sibel KAVÇİN
Genel Yayın Yönetmeni