BU ÜLKENİN ‘İNSAN’LARA İHTİYACI VAR…

Tarihimizin en büyük felaketlerinden biriyle yüz yüzeyiz… Aynı anda 4 ilçemizde birden yangın çıkması ve alevlerin kor kor yüreğimize düşmesine nasıl sessiz kalabiliriz… Bırakın gezeteci olmayı, bırakın belediye başkanı, bakan olmayı… tüm rütbeleri atın bir yana insan olarak buna yürek dayanır mı? Bir gecede yeşilden küle dönen Bursa’yı izlemek nasıl acı bir duygu… Her yangında yanıyoruz da sönmüyor içimizin ızdırabı… Hep aynı acı… Hep aynı acı… Çorak çöllere döndü yurdumuz… Nasıl çare olacak, nasıl bitireceğiz bu yanışları Allah aşkına soruyoruz… Ne acıdır ki bu durumda dahi siyaset yapma peşinde bazıları… Hiç mi utanmıyorsunuz! Bu kadar mı büyük koltuk sevdanız… Bu kadar mı küçük Bursa’ya olan sadakatiniz… Yazımı kaleme alırken şu dakikalarda Orhaneli ve harmancık’ta alevler yeniden yükseldi. Acımız daha da büyüyecek gibi… Yine de hakkını ödeyemeyeceğimiz bir çok kahraman var… Başta Orhaneli’de şehit düşen itfaiye görevlimiz şehit Ramazan Şaşkın olmak üzere cepheye gider gibi koşar adım alevlere giden ilçe çiftçilerimize, halı sahada 2 saatlik uyku ile ateşe meydan okuyan sahanın gerçek yıldızlarına, can dostları yanan barınaktan kurtaran kahramanlara, bölgede savaşan insanlara su, ayran, yoğurt taşıyanlara… kısacası Bursalı olanlara… Kısacası İNSAN olmayı başaranlara minnet borçluyuz… Bu ülkenin bu İNSAN’lara bu vicdanlara ihtiyacı var. Mahallede yangın varken saçını tarayanlara değil!…