Gazete mi, gaste mi?

Öncelikle, ben bir “Gazeteci” değilim.

Bu konuda, hiç bir aşamam olmadı.

Derdimi yazarak anlatıyorum.

Çizim yeteneğim olsaydı, hiç değilse karikatür çizerdim.

Sağ olsunlar, yerel medyada, bir kaç köşem oldu.

Yer bulamazsam, sosyal medya ne güne duruyor?

İçimden geleni oraya yazıyorum.

Gerçi, ortalıkta “gazeteci” olduğunu söyleyip gezenlere bakınca, fena da yazmıyorum galiba.

Küp şekere boy abdesti aldıran, Belediyeleri ve Siyasetçileri sömürüp, yağdanlık olarak gezen tam otomatik yalayıcıları gördükçe, şükredip oturuyorum kenarda.

Adamlar/kadınlar, her gün başka cephede.

Dünkü sosyalist, hidayete ermiş, dervişle el ele, derviş, kıbleyi şaşmış, ateistle namaz kılıyor.

Dün “ak” dedikleri, bugün kaka.

Yeni aklar bulmuşlar, biri eski Başbakan, ötekisi, eski bakan.

Döne döne kıble kaybolmuş.

Mekke yerine, Moskovaya dönmüş tesbih çekiyorlar.

Solcu eskisi, sağcıya biat, sağcı eskisi, devrimciye inat.

Arada kayıkçı kavgaları olmuyor değil hani.

Dünya görüşleri zaten evlere şenlik.

Zannettiklerine tapıp, inandıklarından köşe bucak kaçıyorlar.

Ver üç kuruş, emret, ne istersen yazsın.

Yağ miktarını kendin belirleyeceksin.

Rezil etmek istediğin kim varsa ver sen dünyalıklarını, bak neler yazıp çizerler, gözlerine, kulaklarına inanamazsın…